İnsan vücudundaki duyu organları, çevredeki kimyasal ve fiziki uyarıları alıp belirli yollarla beyne aktararak beynin bu uyarıları işlemesini sağlar. Duyu organlarının her biri, reseptör adı verilen algılama ünitelerine sahiptir. Bu reseptörler yardımıyla ortamdan alınan uyarılar, sinirsel yollarla insan beynindeki ilgili merkezlere ulaştırılarak duyum meydana getirilir.

Göz, görme duyusu organımızdır. İnsan vücudunda bir çift göz bulunur. Gözler, yüzümüzdeki sol ve sağ göz çukurlarına yerleşmiş durumdadır. Görüntünün algılanmasında görevli olan bölüm, iki farklı kısımda incelenir. Bu kısımlardan ilki, reseptör bölüm olan göz küresi; ikincisi ise duyuları beyne ileten yoldur. Gözün hareketlerine yardımcı olan ve gözü koruyan bileşenler arasında göz kapakları, göz kasları, kaş, gözyaşı bezi ve konjunktiva bulunur.

Kulak, işitme duyusu organıdır. Çevreden gelen ses dalgalarını sinirsel uyaranlara çevirerek işitmemizi sağlar ve denge olayının gerçekleşmesinde rol oynar. Kulak, başın iki yanındaki şakak kemikleri içindeki oyuklara yerleşmiştir. Kulak, dıştan içe doğru; dış kulak, orta kulak ve iç kulak olmak üzere üç bölümden oluşur.

Burun, koku almanın yanı sıra önemli bir işlev olan solunum işlevini de yerine getirir. Burun organının içinde kıllar, burun kanalları, mukoza, kılcal kan damarları ve koku alma hücreleri bulunur. Burun boşluğunun tavan kısmında kokuyu tespit eden bazal reseptörler, destek reseptörleri ve koku reseptör hücreleri yer alır. Koku hücreleri bipolar nöronlardır ve destek hücrelerinin arkasında hücre gövdeleri bulunur. Burnun boşluğunda ortalama 25 milyon kadar koku hücresi bulunur.

Deri, bütün vücudumuzu saran bir duyu organıdır. Basınç, ısı, ağrı ve dokunma gibi duyular, derimiz tarafından algılanır. Deri, yetişkin bir insanda vücut ağırlığının yaklaşık %20'si kadardır. Derinin kalınlığı vücudun her bölgesinde farklıdır; deri, el içi ve ayak tabanlarında en kalınken, göz kapaklarında en incedir. Deri, insan vücudunun dış ile iç ortamı arasında bir bariyer görevi yapar. Vücut yüzeyini tamamen kaplayan deri, kişiyi yaralanmalara, fiziksel ve kimyasal etkilere karşı korur. Deri üç farklı tabakadan meydana gelir. Bu tabakalar; epidermis, dermis ve hipodermistir.

Tat duyusunu algılayan organ dildir. Dil, ağız boşluğu içinde yer alır. Dilin arka kısmı çene kemiği ile birleşirken, ön kısmı serbesttir. Dil, çizgili kaslardan oluşur ve besinleri çiğneme, yutma ve konuşma gibi işlevlerde yardımcı olur. Tat duyusunu alan ve dilin üzerinde yer alan tat tomurcukları, epitelyum hücrelerden oluşmuştur. Tat tomurcukları, papillalarda yer alır. Dil, bir tat alma duyusu olmasının yanı sıra aynı zamanda bir sindirim organıdır. Dilin yapısındaki çizgili kasların birleşimi, kasların arasında bulunan bağ doku sayesinde gerçekleşir. Bu bağ dokuda elastik lifler, arter, ven ve yağ dokusu bol miktarda bulunur.

Beş duyu organımız, çevremizdeki dünyayı algılamamıza ve anlamamıza yardımcı olan önemli yapılar arasında yer alır. Bu organlar sayesinde görme, işitme, koku alma, dokunma ve tat alma gibi temel duyusal deneyimleri yaşayabiliriz. Her bir duyu organı, kendine özgü yapısı ve işlevi ile vücudumuzun hayati süreçlerine katkıda bulunur.